W pewnej książce jest postać o imieniu Irimias. Zaskakujący był miejscownik – nie o Irimiasie, lecz o Irimiasu. Dopiero po chwili konsternacji dotarło do mnie, że to z węgierskiego, że imię wymawia się przez [sz] na końcu, a więc wszystko gra, tylko wygląda dziwnie.
Jest jednak w WSO Polańskiego inne węgierskie nazwisko – Kertész. W Msc. o Kertészu. Skoro wymawia się je [kertes], to czy nie powinno być o Kerteszie?

Szanowni Państwo,

proszę o rozstrzygnięcie. Co prawda zasady zapisu liczb w tekstach niebeletrystycznych pozwalają stosować zapis cyfrowy wszystkich liczb, ale czy stosowanie go do liczebników porządkowych nie będzie nadużyciem i czy osobliwy zapis „nasza sympatyczna 3” zamiast „nasza sympatyczna trójka” (w artykule https://news.blizzard.com/pl-pl/blizzard/23609765/the-lost-vikings-co-trzy-glowy-to-nie-jedna) można uznać za błędny z punktu widzenia czytelności tekstu?

Z poważaniem,

Adrian Wajer

Drodzy Eksperci,
serdecznie dziękuję Panu dr. Grzeni za odpowiedź na pytanie o odmianę nazwy CORVETTE. Tym razem chciałam zapytać, jak zachowuje się litera x w odmianie? Czy jest jakaś jednolita zasada, czy też każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie? Np. w nazwach geograficznych w środku wyrazu i na końcu, jak Oxford, Bronx; w nazwiskach, jak Fox.
Pozdrawiam serdecznie
Małgorzata Sulewska

Mam dylemat odnośnie zbiegu kropki, wielokropka w nawiasie i cudzysłowu. Jeśli cytuję wypowiedź w cudzysłowie i po ostatnim cytowanym zdaniu chcę zaznaczyć wielokropkiem w nawiasie, że to jedynie fragment wypowiedzi, to kropkę kończącą ostatnie cytowane zdanie powinienem postawić przed wielokropkiem w nawiasie czy po cudzysłowie?

Czy skróty mogą występować na końcu zdania? Jeśli tak, to czy powinniśmy stawiać za nimi drugą kropkę jak w przykładzie: „Urodziłem się 18 XII 1990 r..”?

Szanowni Państwo,
mam pytanie dotyczące cytatów kończących się wykrzyknikiem: czy po cudzysłowie zamykającym należy postawić jeszcze kropkę? Na przykład:

1. Wykrzyczała szczęśliwa: „Świat jest piękny!”.
2. „Świat – wykrzyczała szczęśliwa – jest piękny!”.
3. „Świat jest piękny!” Była szczęśliwa.

W przykładzie 1 i 2 cytat jest częścią zdania oznajmującego, ale w 3 występuje samodzielnie, więc kropki chyba być nie powinno?
Łączę pozdrowienia
T. Orłowski

Szanowni Państwo,
czy istnieje jakaś zasada lub zalecenie dotyczące miejsca zaimka się, gdy w zdaniu stoją obok siebie dwa czasowniki, z których jeden jest zwrotny? Kilka przykładów: „Nie mogę się doczekać jego przyjazdu”, „To nie będzie się ciągnąć w nieskończoność”.
Z góry dziękuję za odpowiedź i łączę wyrazy szacunku
Marek Piszczek

Szanowni Państwo!
Chodzi mi o słowo dealer. W szkole handlowej uczono mnie, że to element pewnej struktury: producent – dealer – hurtownik – detalista (sklep) – klient. Według Państwa definicji słownikowej jest to w zasadzie każdy handlowiec. W potocznej i powszechnej polszczyźnie to każdy sprzedawca samochodów oraz uliczny (detaliczny) sprzedawca narkotyków. Dealer nie prowadzi sprzedaży detalicznej! To jak to w końcu jest? Źle mnie uczono? Zmieniło się?

Szanowna Redakcjo,
moje pytanie dotyczy szyku wyrazów w nazwie instytucji. Czy mam rację, pisząc: Wydział Zamiejscowy w Sopocie Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej? A zatem również: dziekan Wydziału Zamiejscowego w Sopocie SWPS? Taka kolejność wyrazów wydaje mi się logiczna, ale wielokrotnie spotkałam się z zapisem: Wydział Zamiejscowy SWPS w Sopocie. Ale przecież SWPS mieści się w Warszawie, a taki zapis wskazuje, że w Sopocie.
Dziękuję za odpowiedź i życzę miłego dnia,
Anna.

Dzień dobry,

Czy tydzień może oznaczać liczbę 7 dni, dzień jako okres kiedy jest jasno, nie tylko 7 dób? Np. Jeśli na końcu spotkania, które trwa 3 godziny i jest co tydzień o stałej porze powiem widzimysię za tydzień, to może to znaczyć włśnie 7 dni(kiedy jest jasno) nie 7 dób, bo nie będzie 7 dób( brak 3 godzin), albo tydzień liczony od początku spotkania, wtedy jest 7 dób?

Pozdrawiam